ច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសនៃរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោន

តំណរហ័ស៖

ជាលទ្ធផលនៃច្បាប់ដែលដាក់ស្នើដោយ Attorney General’s Office (ការិយាល័យអគ្គរដ្ឋអាជ្ញា) និងអនុម័តដោយអង្គនីតិបញ្ញត្តិ ឥឡូវនេះប្រជាជនក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោន 4 លាននាក់មានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានការថែទាំនៅមន្ទីរពេទ្យទូទាំងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនដោយមានការបញ្ចុះតម្លៃ ឬឥតគិតថ្លៃ។

ប្រមាណពាក់កណ្ដាលនៃប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានការថែទាំនៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនដោយមានការបញ្ចុះតម្លៃ ឬឥតគិតថ្លៃ។ ការការពារទាំងនេះអនុវត្តចំពោះការចំណាយថ្លៃមន្ទីរពេទ្យដោយខ្លួនឯង រួមទាំងការចំណាយរួមគ្នា និងការបង់ធានារ៉ាប់រង មិនថាមានស្ថានភាពធានារ៉ាប់រងបែបណានោះទេ។ ឥឡូវនេះ ច្បាប់រដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនផ្ដល់កិច្ចការពារខ្លាំងបំផុតក្នុងប្រទេសសម្រាប់ការចំណាយថ្លៃមន្ទីរពេទ្យដោយខ្លួនឯង។

ច្បាប់ថ្មីនេះបង្កើនលក្ខខណ្ឌទទួលបានគួរឱ្យកត់សម្គាល់សម្រាប់ការចំណាយថ្លៃមន្ទីរពេទ្យដោយខ្លួនឯង ដូចជាការចំណាយរួមគ្នា និងការបង់ធានារ៉ាប់រង ក៏ដូចជាការពង្រីកលក្ខខណ្ឌទទួលបានការបញ្ចុះតម្លៃផងដែរ។ មុនពេលមានច្បាប់ថ្មីនេះ មាតាបិតាតែម្នាក់ដែលធ្វើការបើកប្រាក់ឈ្នួលពីរមុខជាអប្បបរមា 50 ម៉ោងក្នុងមួយសប្ដាហ៍មិនមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុនៅមន្ទីរពេទ្យក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនទេ។ ច្បាប់ថ្មីបានកែប្រែចំណុចនេះ។

ច្បាប់នេះធានាថា ប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនដែលស្ថិតក្នុងកម្រិតភាពក្រីក្ររបស់សហព័ន្ធ 300% មានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការទូទាត់ថ្លៃមន្ទីរពេទ្យដោយខ្លួនឯង។ គ្រួសារដែលស្ថិតក្នុងកម្រិតភាពក្រីក្ររបស់សហព័ន្ធ 400% អាចមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុ អាស្រ័យលើមន្ទីរពេទ្យ។ ច្បាប់ថ្មីនេះរៀបចំជំនួយហិរញ្ញវត្ថុជា 2 កម្រិត ដោយមួយកម្រិតសម្រាប់មន្ទីរពេទ្យធំៗ និងប្រព័ន្ធថែទាំសុខភាពធំៗ (កម្រិតទី 1) និងមួយទៀតសម្រាប់មន្ទីរពេទ្យតូចៗ មន្ទីរពេទ្យឯករាជ្យ (កម្រិតទី 2)។

សូមមើលតារាងខាងក្រោមដើម្បីដឹងថាតើអ្នក ឬនរណាម្នាក់ក្នុងគ្រួសារអ្នកមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ឬអត់។ តារាងនេះបង្ហាញពីកម្រិតចំណូលដែលមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានការបញ្ចុះតម្លៃនៅមន្ទីរពេទ្យកម្រិតទី 1 និងកម្រិតទី 2 (ចុចត្រង់នេះដើម្បីមើលបញ្ជីមិនផ្លូវការនៃឈ្មោះមន្ទីរពេទ្យទៅតាមកម្រិតនីមួយៗ)៖

^{គណនាភាគរយនៃកម្រិតភាពក្រីក្ររបស់សហព័ន្ធពីចំណូលរបស់អ្នក៖}

ចំណូលប្រចាំឆ្នាំ៖
ចំនួនសមាជិកគ្រួសារ៖

តារាង និងរូបមន្តគណនាត្រូវបានផ្ដល់សម្រាប់ការប៉ាន់ស្មានប៉ុណ្ណោះ។ សូមពិគ្រោះជាមួយមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នកដោយផ្ទាល់ ដើម្បីកំណត់លក្ខខណ្ឌទទួលបានជាក់លាក់របស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នកមិនអនុវត្តតាមច្បាប់នេះទេ សូមដាក់បណ្ដឹងទៅអគ្គរដ្ឋអាជ្ញាតាមរយៈ https://www.atg.wa.gov/file-complaint

សំណួរចោទសួរជាញឹកញាប់

តើអ្វីជា “ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរស”?

ច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសនៃរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនតម្រូវឱ្យមន្ទីរពេទ្យផ្ដល់ជំនួយហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានចំណូលទាប ដើម្បីជួយសម្រាលការចំណាយថ្លៃវេជ្ជសាស្ត្រផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ សូមបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ថា យើងកំពុងនិយាយអំពីមនុស្សដែលមានធានារ៉ាប់រង មិនមែនតែមនុស្សដែលគ្មានធានារ៉ាប់រងនោះទេ។ មនុស្សជាច្រើនប្រឈមនឹងការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងច្រើន ទោះបីជាមានធានារ៉ាប់រងក៏ដោយ ដូច្នេះច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់យើងជួយដល់បុគ្គលទាំងនោះ។

តើមានការកំណត់អាយុតិចបំផុតដែរទេ?

ទេ មិនមានការកំណត់អាយុតិចបំផុត ឬច្រើនបំផុតទើបមានលក្ខខណ្ឌទទួលបាននោះទេ។ ប្រជាជនគ្រប់រូបក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនមានសិទ្ធិទទួលបាន។

តើអ្នកត្រូវចូលរួមកម្មវិធី Medicare ឬ Medicaid ទើបអាចប្រើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសឬ?

ទេ ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តចំពោះប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោន មិនថាពួកគេមានធានារ៉ាប់រងវេជ្ជសាស្ត្រសាធារណៈ ធានារ៉ាប់រងវេជ្ជសាស្ត្រឯកជន ឬមិនមានធានារ៉ាប់រងនោះទេ។ ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរ៉ាប់រងចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក មិនថាមានស្ថានភាពធានារ៉ាប់រងបែបណានោះទេ អាស្រ័យលើកម្រិតចំណូលរបស់អ្នកតែមួយមុខគត់។

តើខ្ញុំត្រូវតែជាពលរដ្ឋអាមេរិក ទើបអាចដាក់ពាក្យសុំប្រើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសបានឬ?

ទេ អ្នកជំងឺទាំងអស់អាចដាក់ពាក្យសុំប្រើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសបាន មិនថាពួកគេមានស្ថានភាពអន្តោប្រវេសន៍បែបណានោះទេ។

តើការទទួលបានការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសប៉ះពាល់ដល់លក្ខខណ្ឌទទួលបានរបបសន្តិសុខសង្គម កម្មវិធី Medicare ឬ Medicaid ដែរទេ?

អត់ទេ។ ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តចំពោះផ្នែកនៃវិក្កយបត្រមន្ទីរពេទ្យដែលអ្នកបង់ប្រាក់ ដូចជាការចំណាយរួមគ្នា និងការបង់ធានារ៉ាប់រង។ Medicaid និង Medicare នឹងនៅតែរ៉ាប់រងលើចំណែករបស់ពួកគេដដែល ហើយការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសនឹងអនុវត្តចំពោះអ្វីដែលនៅសល់សម្រាប់អ្នកជំងឺបង់ប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួន។

តើកម្មវិធី Medicaid និង/ឬ Medicare បង់ប្រាក់លើអ្វីគ្រប់យ៉ាងឬ?

មិនមែនទាំងអស់ទេ។ អាចមានការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនពាក់ព័ន្ធនឹងការថែទាំនៅមន្ទីរពេទ្យ អាស្រ័យលើអ្វីដែលត្រូវបានរ៉ាប់រង។ ចំណុចនេះក៏អនុវត្តចំពោះធានារ៉ាប់រងឯកជនផងដែរ។

ក្រែងជំនួយហិរញ្ញវត្ថុប្រភេទនេះប្រើសម្រាប់តែបុគ្គលដែលមានចំណូលទាបខ្លាំងមែនទេ? ខ្ញុំមិនជឿថាខ្ញុំមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបាន “ក្ដីសប្បុរស”។

អ្នកនឹងភ្ញាក់ផ្អើល។ វិក្កយបត្រមន្ទីរពេទ្យមានតម្លៃថ្លៃសម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នា។ ហេតុនេះទើបច្បាប់ថ្មីនេះបានពង្រីកលក្ខខណ្ឌទទួលបាន។ ឧទាហរណ៍ គ្រួសារមានសមាជិក 4 នាក់ដែលមានចំណូលគ្រួសាររហូតដល់ប្រហែល $83,000 មានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានយ៉ាងហោចណាស់ការបញ្ចុះតម្លៃនៅគ្រប់មន្ទីរពេទ្យក្នុងរដ្ឋ។ នៅមន្ទីរពេទ្យធំៗបំផុត ពួកគេមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានការមិនចំណាយផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅមន្ទីរពេទ្យធំៗបំផុតរបស់រដ្ឋ គ្រួសារមានសមាជិក 4 នាក់ដែលមានចំណូលរហូតដល់ $111,000 ក្នុងមួយឆ្នាំ មានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានយ៉ាងហោចណាស់ការបញ្ចុះតម្លៃលើការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។

តើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តតែចំពោះការថែទាំក្នុងមន្ទីរពេទ្យឬ? ចុះបើទៅគ្លីនិក?

ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តចំពោះការទទួលការថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ទោះយ៉ាងណា ជួនកាលមន្ទីរពេទ្យដែលភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយគ្លីនិកនឹងពង្រីកគោលការណ៍ថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់ពួកគេទៅកាន់គ្លីនិកទាំងនោះ។ ដូច្នេះត្រូវសាកសួរជានិច្ច ទើបជាការប្រសើរបំផុត។

តើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរ៉ាប់រងលើការចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ ការឆ្លុះកាំរស្មីអ៊ិច ឬការព្យាបាលអ្នកជំងឺមិនសម្រាកឆ្លងយប់ ដែលធ្វើឡើងនៅមន្ទីរពេទ្យដែរទេ?

ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តចំពោះការទទួលការថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រនៅមន្ទីរពេទ្យ។ វារួមបញ្ចូលការថែទាំក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់នៅមន្ទីរពេទ្យ។ វាក៏រួមបញ្ចូលការស្កេន ធ្វើតេស្ត ឬក្បួនវេជ្ជសាស្ត្រផ្សេងទៀតនៅមន្ទីរពេទ្យផងដែរ។ ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសប្រហែលជាមិនរ៉ាប់រងលើវិក្កយបត្រពីគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកផ្ដល់សេវាផ្សេងទៀតដែលមិនជួលដោយមន្ទីរពេទ្យទេ។

តើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តតែចំពោះវិក្កយបត្រនាពេលអនាគត ឬចំពោះវិក្កយបត្រកន្លងផុតផងដែរ?

ការថែទាំលក្ខណៈសប្បុរសធម៌អនុវត្តចំពោះទាំងវិក្កយបត្រពីមុនៗ និងការថែទាំនាពេលអនាគត។ មិនសំខាន់ថាវិក្កយបត្រកន្លងផុតយូរប៉ុនណា ឬវិក្កយបត្រត្រូវបានផ្ញើទៅកាន់ផ្នែកប្រមូលប្រាក់ឬអត់នោះទេ។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវនឹងលក្ខខណ្ឌ ការថែទាំលក្ខណៈសប្បុរសធម៌អនុវត្តចំពោះវិក្កយបត្រមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នក។

តើ “កម្រិតទី 1” និង “កម្រិតទី 2” មានភាពខុសគ្នាដូចម្ដេច?

មន្ទីរពេទ្យធំៗក្នុងទីក្រុងដែលស្មើនឹងគ្រែមន្ទីរពេទ្យ 80% ស្ថិតក្នុងកម្រិតដាច់ដោយឡែករបស់ខ្លួន ដែលមានការបញ្ចុះតម្លៃកាន់តែខ្លាំង។ យើងហៅមន្ទីរពេទ្យធំៗទាំងនេះថា "កម្រិតទី 1" ហើយប្រជាជនក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនប្រហែល 3 លាននាក់នឹងមានសិទ្ធិទទួលបានការថែទាំក្នុងមន្ទីរពេទ្យដោយឥតគិតថ្លៃនៅមន្ទីរពេទ្យកម្រិតទី 1 រីឯ 1 លាននាក់ផ្សេងទៀតនឹងមានសិទ្ធិទទួលបានការថែទាំដោយបញ្ចុះតម្លៃ។ មន្ទីរពេទ្យឯករាជ្យតូចៗ និងនៅជនបទដែលស្មើនឹងគ្រែប្រហែល 20% នៅជុំវិញរដ្ឋគឺស្ថិតក្នុង "កម្រិតទី 2" ហើយផ្ដល់ការបញ្ចុះតម្លៃទាបជាងបន្តិច។

ពេលខ្ញុំទទួលការថែទាំនៅមន្ទីរពេទ្យ ខ្ញុំបានទទួលវិក្កយបត្រ 2 ខុសគ្នា ដោយវិក្កយបត្រ 1 បានពីមន្ទីរពេទ្យ និង 1 ទៀតបានពីគ្រូពេទ្យ។ តើវិក្កយបត្រទាំងពីរមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុក្រោមច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសដែរទេ?

មានតែមន្ទីរពេទ្យប៉ុណ្ណោះដែលតម្រូវឱ្យផ្ដល់ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរស។ ច្បាប់នេះមិនតម្រូវឱ្យមានលក្ខខណ្ឌសម្រាប់វិក្កយបត្រគ្រូពេទ្យទេ។ ទោះយ៉ាងណា មន្ទីរពេទ្យជាច្រើនតម្រូវឱ្យគ្រូពេទ្យដែលធ្វើការក្នុងមន្ទីរពេទ្យគោរពតាមគោលការណ៍ថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់មន្ទីរពេទ្យ។ សូមសាកសួរមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នកក្រែងពួកគេតម្រូវ។

ចុះបើខ្ញុំមានផ្ទះ ឬមានគណនីចូលនិវត្តន៍។ តើទ្រព្យទាំងនោះធ្វើឱ្យខ្ញុំបាត់បង់សិទ្ធិទទួលបានដែរទេ?

សំខាន់បំផុត មន្ទីរពេទ្យមិនអាចពិចារណាចំពោះកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកលើទីលំនៅចម្បងរបស់អ្នក ឬតម្លៃនៃទីលំនៅនោះបានទេ នៅពេលវាយតម្លៃអំពីលក្ខខណ្ឌទទួលបានការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរស ដូច្នេះកម្មសិទ្ធិលើផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួននឹងមិនប៉ះពាល់ដល់ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសឡើយ។ មន្ទីរពេទ្យអាចពិចារណាលើទ្រព្យមួយចំនួនក្នុងការវាយតម្លៃអំពីលក្ខខណ្ឌទទួលបាន ប៉ុន្តែវាមានកម្រិតកំណត់ខ្ពស់ ហើយអតិថិជនភាគច្រើនដែលមានចំណូលត្រូវនឹងលក្ខខណ្ឌទទួលបានការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសនឹងមិនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលដោយផ្អែកលើទ្រព្យរបស់ពួកគេទេ។

តើការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរ៉ាប់រងលើការថែទាំជំងឺដូចជា ជំងឺវង្វេងវង្វាន់ដែរទេ?

ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសអនុវត្តចំពោះការទទួលការថែទាំវេជ្ជសាស្ត្រនៅមន្ទីរពេទ្យ។ លក្ខខណ្ឌទទួលបានមិនកំណត់ដោយជំងឺវេជ្ជសាស្ត្រជាក់លាក់នោះទេ។ ទោះយ៉ាងណា ជួនកាលមន្ទីរពេទ្យដែលភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយគ្លីនិកនឹងពង្រីកគោលការណ៍ថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់ពួកគេទៅកាន់គ្លីនិកទាំងនោះ។ ដូច្នេះត្រូវសាកសួរជានិច្ច ទើបជាការប្រសើរបំផុត។

តើការបញ្ចុះតម្លៃកាន់តែច្រើនដូច្នេះនឹងធ្វើឱ្យមន្ទីរពេទ្យជួបបញ្ហាពិបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដែរទេ?

រដ្ឋអូរេហ្កុនបានអនុម័តការពង្រីកការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសស្រដៀងគ្នានេះក្នុងឆ្នាំ 2019។ ក្រុមការងារផ្នែកច្បាប់របស់យើងបានពិភាក្សាជាមួយ អាជ្ញាធរសុខាភិបាលនៃរដ្ឋអូរេហ្កុន។ ពួកគេបានរាយការណ៍ថា ពួកគេមិនបានឃើញភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា លក្ខខណ្ឌតម្រូវនៃការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសកំពុងបង្កឱ្យមន្ទីរពេទ្យជួបបញ្ហាពិបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុទេ។ យើងក៏គួរតែបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ផងដែរថា យើងកំពុងនិយាយអំពីការចំណាយថ្លៃវេជ្ជសាស្ត្រផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងករណីភាគច្រើន មិនមែនវិក្កយបត្រវេជ្ជសាស្ត្រទាំងមូលរបស់អ្នកជំងឺទេ។ មន្ទីរពេទ្យនឹងនៅតែទទួលបានការទូទាត់ប្រាក់ពីធានារ៉ាប់រងសុខភាពរបស់អ្នកជំងឺ ឬកម្មវិធី Medicaid ដដែល។

តើធ្វើម៉េចទើបអ្នកជំងឺដឹងថា គាត់មានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានជំនួយហិរញ្ញវត្ថុក្រោមច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសនៃរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោន?

រូបមន្តគណនាខាងលើអាចផ្ដល់ជាគំនិតដល់អ្នក ថាតើអ្នកអាចមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់ឬអត់ ប៉ុន្តែបើចង់បានចម្លើយងាយៗគឺសាកសួរមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺក៏មិនចាំបាច់សួរដែរ។ ច្បាប់រដ្ឋតម្រូវឱ្យមន្ទីរពេទ្យជូនដំណឹងអំពីការផ្ដល់ការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសទៅអ្នកជំងឺ ទាំងផ្ទាល់មាត់ និងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ហើយពិនិត្យមើលអ្នកជំងឺថាតើមានលក្ខខណ្ឌទទួលបានការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសឬអត់ មុនពេលព្យាយាមយកប្រាក់ពីពួកគេសម្រាប់ការចំណាយផ្ទាល់ខ្លួន។

ចុះបើខ្ញុំមានកូនពេញវ័យ ឬសមាជិកគ្រួសារពេញវ័យផ្សេងទៀតកំពុងរស់នៅជាមួយខ្ញុំក្រោមដំបូលតែមួយ? តើលក្ខខណ្ឌទទួលបានរបស់យើងត្រូវបានកំណត់ដោយរបៀបណា?

បទប្បញ្ញត្តិនៃការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសឱ្យនិយមន័យគ្រួសារថាជា “ក្រុមមនុស្សមានគ្នាពីរនាក់ឡើងទៅដែលមានទំនាក់ទំនងពីកំណើត អាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬសុំកូនចិញ្ចឹមដែលរស់នៅជាមួយគ្នា”។ នេះមានន័យថា ចំណូលរបស់សមាជិកគ្រួសារពេញវ័យដែលរស់នៅជាមួយគ្នាអាចត្រូវបានពិចារណាក្នុងពាក្យស្នើសុំការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរស។ ត្រូវប្រាកដថាពន្យល់ពីស្ថានភាពបុគ្គលរបស់អ្នកប្រាប់មន្ទីរពេទ្យជានិច្ចក្នុងពាក្យស្នើសុំការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់អ្នក ព្រោះមន្ទីរពេទ្យអាចធ្វើការលើកលែងដោយផ្អែកលើស្ថានភាពបុគ្គលរបស់អ្នក។

តើមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើមន្ទីរពេទ្យមិនអនុវត្តតាមច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសរបស់រដ្ឋ?

យើងចង់ទទួលបានដំណឹងពីប្រជាជន ប្រសិនបើពួកគេមានបញ្ហាពិបាកណាមួយ។ យើងមានក្រុមមេធាវីដែលបាននិងកំពុងតាមដានបញ្ហានេះ ហើយខ្ញុំបានដាក់បណ្ដឹងជាច្រើនប្រឆាំងនឹងមន្ទីរពេទ្យដែលមិនបានធ្វើឱ្យប្រាកដថា ប្រជាជនក្នុងរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនមានចំណូលទាបដែលមានលក្ខខណ្ឌគ្រប់គ្រាន់អាចទទួលបានការបញ្ចុះតម្លៃដែលកំណត់ដោយច្បាប់។ យើងត្រៀមរួចរាល់ក្នុងការចាត់វិធានការ ប្រសិនបើមន្ទីរពេទ្យមិនគោរពតាមកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនទេ។ ប្រសិនបើអ្នកគិតថាមន្ទីរពេទ្យរបស់អ្នកមិនអនុវត្តតាមច្បាប់នេះទេ សូមដាក់បណ្ដឹងមកយើងខ្ញុំតាមរយៈ https://www.atg.wa.gov/file-complaint។

តើរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនបានតម្រូវឱ្យមន្ទីរពេទ្យផ្ដល់ជំនួយហិរញ្ញវត្ថុយូរប៉ុនណាហើយ?

ច្បាប់ស្ដីពីការថែទាំដោយក្ដីសប្បុរសដើមដំបូងរបស់រដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនបានអនុម័តនៅឆ្នាំ 1989 ដូច្នេះជំនួយនេះមានផ្ដល់ជូនអ្នកជំងឺនៅរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោនជាងបីទសវត្សរ៍មកហើយ។

បំណុលវេជ្ជសាស្ត្រគឺជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់ប្រជាជនអាមេរិកជាច្រើន មិនអ៊ីចឹង?

ច្បាស់ហើយ។ នៅទូទាំងប្រទេស ប្រហែលពីរភាគបីនៃបុគ្គលដែលដាក់ពាក្យប្រកាសក្ស័យធនលើកហេតុផលថា បញ្ហាវេជ្ជសាស្ត្រគឺជាកត្តារួមចំណែកដ៏សំខាន់ ហើយជាងពាក់កណ្ដាលនៃរបស់របរប្រមូលក្នុងរបាយការណ៍ឥណទានគឺសម្រាប់បំណុលវេជ្ជសាស្ត្រ។ សិទ្ធិទទួលបានការថែទាំក៏ជាបញ្ហាសមធម៌ផងដែរ។ សហគមន៍ពូជសាសន៍មិនត្រូវបានធានារ៉ាប់រងឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមសមាមាត្រនោះទេ និងងាយរងគ្រោះខ្លាំងដោយសារការចំណាយថ្លៃវេជ្ជសាស្ត្រដែលមិនបានរំពឹងទុក និងធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង។